Κείμενα

3η διδακτική ώρα: Κείμενο 1.

Η ΠΑΡΕΑ ΤΗΣ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑΣ

Μετά τη μεγάλη πυρκαγιά όλα άλλαξαν για τα ζωάκια που ζούσαν στο δάσος εδώ και χρόνια. Κατ’ αρχήν χρειαζόταν να βρουν καινούρια στέγη και μάλιστα επειγόντως! Είχαν βρεθεί σε ένα νέο τόπο, που καθόλου δεν έμοιαζε με αυτό που είχαν συνηθίσει όλη τους τη ζωή.

Ο σκαντζόχοιρος, το κουνέλι, η κουκουβάγια και η αλεπού κατασκήνωσαν σε μια γέρικη βελανιδιά. Άλλος κάτω από τη σκιά της, άλλος πάνω στα κλαδιά της και άλλος μέσα στον κορμό του όμορφου δέντρου, έγιναν γείτονες! Η συγκατοίκηση δεν είναι εύκολο πράγμα, όπως αποδείχτηκε…

Όλη νύχτα η κουκουβάγια τραγουδούσε έναν πένθιμο αποχαιρετισμό στο παλιό δάσος, με αποτέλεσμα οι άλλοι τρεις να μην καταφέρουν να κλείσουν μάτι!

-Δεν είναι κατάσταση αυτή! Μάτι δεν έκλεισα όλη νύχτα… Να φύγει η κυρά-Κουκουβάγια.. να πάει αλλού! γκρίνιαξε ο κύριος Κουνέλης  το πρωί.

-Εγώ, πάλι, δεν άκουσα τίποτα… απάντησε το Σκαντζοχοιράκι. Είναι πιο μικρά τα αυτιά μου, βέβαια… πρόσθεσε.

-Μα τι λες! πετάχτηκε η Αλεπού. Πώς δεν την άκουσες; Ξελαρυγγιάστηκε όλη τη νύχτα!

Εν τω μεταξύ η Κουκουβάγια είχε κατέβει από το ψηλό κλαδί όπου είχε περάσει τη βραδιά..

-Και γιατί να μην φύγετε εσείς, αν δεν σας αρέσει ; Εδώ που τα λέμε, πού ακούστηκε να συγκατοικούν μια αλεπού και ένα κουνέλι; Άμα πεινάσει η Αλεπού,ποιόν νομίζεις ότι θα φάει πρώτο; Είπε και τους κοίταξε αυστηρά.

Ο Κουνέλης ξεροκατάπιε και η Aλεπού ξερογλείφτηκε…

-Ε…μα…σε παρακαλώ..τι λες τώρα… πήγε να κρυφτεί η Aλεπού αλλά ήδη ονειρευόταν ένα θεσπέσιο γεύμα..

-Καλά, εγώ πάω να βρω τροφή και όταν επιστρέψω το ξανασυζητάμε, είπε βιαστικά ο Κουνέλης και  χοροπήδηξε βιαστικά προς τα λιβάδια.

Τα υπόλοιπα ζώα κοιτάχτηκαν και μουρμουρίζοντας κάτι, συμφώνησαν να επιστρέψουν το απογευματάκι  και να μοιραστούν πάλι το ίδιο δέντρο, μέχρι να βρεθεί μια λύση.

Το θέμα της τροφής αποδείχτηκε, επίσης, αρκετά δύσκολο για τα τέσσερα ζωάκια. Όταν γύρισαν στο σπίτι τους, ο καθένας έβγαλε τα λιγοστά τρόφιμα που είχε καταφέρει να μαζέψει και κοιτάχτηκαν. Λίγα φρούτα  ο Κουνέλης, λίγους ξηρούς καρπούς το Σκαντζοχοιράκι, κάτι χορταράκια η Κουκουβάγια και η Αλεπού…απλά ρεύτηκε.

-Συγγνώμη, τσίμπησα κάτι γιατί πεινούσα πολύ… απολογήθηκε.

Οι άλλοι την αγριοκοίταξαν.

-Έφερα όμως αυτό! είπε και παρουσίασε ένα όμορφο κομμάτι από φλοιό δέντρου, που έμοιαζε με μπωλ.

Σκέφτηκα ότι θα σας βολέψει για να φτιάξετε το γεύμα σας! Και θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον κύριο Κουνέλη που τον φαντάστηκα ψητό με πατάτες στο φούρνο…Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά στη ζωή μου είχα ένα σπίτι με φίλους να με περιμένουν και ένιωθα πολύ όμορφα όλη την ημέρα! Ανυπομονούσα να βρεθώ πάλι μαζί σας και να, επειδή το πρωί ξυπνήσαμε λίγο ανάποδα, προτείνω να κάνουμε ένα πάρτι συμφιλίωσης!!!

-Ναι! Τέλεια ιδέα! Φώναξε το Σκαντζοχοιράκι που τρελαινόταν για χορό.

-Εγώ θα τραγουδήσω! τσίριξε η κυρά-Κουκουβάγια. Χαρούμενα τραγούδια. πρόσθεσε χαμογελαστή και όλοι έσκασαν στα γέλια.

Ο κύριος Κουνέλης έκοψε τα φρούτα ενώ η Αλεπού έσπαγε με τα δόντια της τους ξηρούς καρπούς, ο Σκαντζόχοιρος ψιλόκοψε τα χορταράκια και η Κουκουβάγια κουβάλησε νερό και κατέβασε μερικά βελανίδια για να στολίσει την πιατέλα του φαγητού.
 

Η βραδιά εξελίχτηκε σε μεγάλο γλέντι με τραγούδι, χορό, γέλια και χαρές, καθώς μαζεύτηκαν κι άλλα ζώα που άκουσαν την εύθυμη παρέα κι ήρθαν να διασκεδάσουν μαζί τους.

Όλα τα ζωάκια ήταν ευπρόσδεκτα και όλοι έφεραν από κάτι να μοιραστούν με την παρέα της Βελανιδιάς. Το γέρικο δέντρο χαμογελούσε κι αυτό κουνώντας τα φύλλα του ρυθμικά και απολαμβάνοντας αυτήν την πρωτόγνωρη ευχαρίστηση : να φιλοξενεί τόσα πολλά και διαφορετικά πλάσματα που γιόρταζαν την καινούρια τους φιλία!

Εκείνο το βράδυ δημιουργήθηκαν πολύ δυνατοί δεσμοί αγάπης μεταξύ των ζώων. Ενώθηκαν σε μια μεγάλη παρέα μέσα από τη χαρά και την ευγνωμοσύνη για τη ζωή που συνεχίζεται και ξεπερνά τις δυσκολίες και τα εμπόδια.

Την άλλη μέρα κιόλας, δημιουργήθηκαν ομάδες εύρεσης τροφής, μαγειρέματος και πλυσίματος. Στη συνέχεια, κάποια ζωάκια, που ήταν καλά στις κατασκευές, άρχισαν να βοηθούν στο χτίσιμο σπιτιών, γεφυριών και χώρων αναψυχής. Οργανώθηκαν αθλητικοί αγώνες και ομάδες θεάτρου και μουσικής και σιγά-σιγά διαμορφώθηκε μια νέα κοινωνία, όπου ο καθένας έβρισκε χαρά στο να μοιράζεται με τους υπολοίπους τις ικανότητες και τα ταλέντα του.

Τι ωραία που κυλούσε η ζωή τους, τι απόλαυση να ζουν αρμονικά με τη φύση  και το περιβάλλον και τι όμορφα που ήταν όλα όσα έφτιαχναν! Έμαθαν να φροντίζουν τους θάμνους και τα δεντράκια, έφτιαξαν όμορφες φωλίτσες και καλυβάκια, παιδότοπους και πλατείες, διαμόρφωσαν παραλίες κοντά στο ποταμάκι και, φυσικά, μια φορά το χρόνο καθιέρωσαν τη Γιορτή της Ευγνωμοσύνης, όπου συμμετείχαν όλοι γιορτάζοντας τη φιλία τους και τη χαρά της ζωής!!!

Κατερίνα Δεκαβάλλα                             Εκπαιδευτικός Αγγλικής Γλώσσας


4η διδακτική ώρα: Κείμενο 1.

Δια χειρός Έλενας Χατζημιχάλη:

Με τρελή ζέστη και απότομη καλοκαιρινή ατμόσφαιρα αρχίσαμε την Πέμπτη να καθαρίζουμε πλατανόφυλλα. Όταν ιδρώσαμε αρκετά ήταν ήδη αργά για μπάνιο και είχαμε να κρεμάσουμε άλλα δύο πανό. Άστα για αύριο… άλλωστε τι στην ευχή Βασιλικά λέγεται το χωριό και Ξουτκά ο χώρος.
Το βράδυ προς Παρασκευή αρχίζει το χτυποκάρδι της αναμονής. Το πρωί είχε αλλάξει ο άνεμος, βοριαδάκι καθάρισε την ατμόσφαιρα. Λαμπερή η μέρα του τελικού στησίματος και των πρώτων αφίξεων.
Η χαρά του καλωσορίσματος, τα πρώτα πηγαδάκια, και οι ερωτήσεις που ξέρουμε: «πού να βάλω, τον πάγκο;», «έχει φώτα;», «ο ήλιος που είναι το μεσημέρι;». Ξεκούραση ν’ ακούς ωραία λόγια: «καλά το μέρος είναι καταπληκτικό!».
Το βράδυ φαγητό και πρώτο στίγμα: Τι θα ανταλλάξουμε; Πώς θα αποτιμά ο καθένας τα προϊόντα/τις υπηρεσίες του; Πώς στήσανε το δίκτυο ανταλλαγών τα παιδιά στο Βόλο; Τι δυνατότητες έχουμε να φτιάξουμε τοπικές ομάδες ανταλλαγών;
Σάββατο στήνονται οι πάγκοι, βγαίνουν όλα τα πράγματα, χειροτεχνίες, κρασιά, λικέρ, γλυκά, τουρσί, ζαρζαβατικό, φιντανάκι, σαπούνια, αλοιφές, κεραμικά. Ο κάθε πάγκος με το δικό του μεράκι. Αρχίζουν τα εργαστήρια: μασάζ, πηλός, κερί. Παρουσιάσεις για την ανάπτυξη και τον  ανταλλακτικό συνεταιρισμό
Κυριακή συνεχίζονται τα εργαστήρια: χρώματα με χώματα, κρασί χωρίς συντηρητικά, παρασκευή τυριού και παρουσίαση για την αεικαλλιέργεια. Ξανά μας τα χαλάει λίγο η βροχή. Κάποια πράγματα αναβάλλονται. Όμως κανένας μας δεν απογοητεύεται τελείως από τον καιρό. Ο ενθουσιασμός των γνωριμιών, της παρέας, των καινούριων γνώσεων, απόψεων, προτάσεων, αλλά και των ανταλλαγών προϊόντων καλά κρατεί…όπως και οι μουσικές και οι χοροί!
Τη Δευτέρα κλείνει η γιορτή με επίσκεψη στο κεντρικό κτήμα της οικοκοινότητας «Κάτι τρέχει στα Βασιλικά» για μια ξενάγηση σε περιβόλι αεικαλλιέργειας.

Με τις ζεστές αγκαλιές και τη γεύση της γιορτής μένει μέσα μας η υπόσχεση να ξαναβρεθούμε.